Deneyim Raporu: 20 YACHTLINE -Constance Gölü

Yukarıda “Yeni Başlayanlar”ı bir kez daha işaretledik. Çünkü iki tekne sezonundan sonra birbirimizi ille de gelişmiş olarak görmüyoruz. Bazı şeyleri gayet iyi yapabilmemize rağmen.

Ama önce ilk şeyler: Geçen yıl (tekneyle ilk yılımız) tekneye binmek ve inmek için bir kiralık araba aramak zorunda kaldık, bu sefer kendi arabamızı alabildik: 150 hp dizel, yüklü bir VW Caddy % 8 eğimde 1,75 T.’ye kadar. Buna da ihtiyacımız vardı, çünkü suyun dışında olduğumuzda kancanın önünde bir tartı vardı ve üzerinde yaklaşık 30 litre yakıt, boş bir su deposu, küçük bir ekipman vardı, ancak bir kamp başlığı ile…. 1270 kg, artı 400 kg römork. Bu, tüm planlamayı kolaylaştırdı.

Kayma iki kişi için oldukça iyi gitti. Ancak, bu sefer tekneyi suya indirebildiğimiz zaman zaten haziran başıydı.

Şimdi önümüzde çok sıcak bir yaz vardı. O kadar sıcak ki, çok günlük gezilerimizde, özellikle Überlinger See Gölü’nde, bazen sadece tekne demirledikten sonra gölgede oturuyorduk. 40 derecenin üzerinde, gölde yüzmek bile soğumuyor …

Genellikle dışarı çıktık, banyo yaptık ve günlerimizi teknede geçirdik.

Tabii ki, özellikle tekneden suya atlamaktan, hatta kaptan olmaktan çok eğlenen en büyük iki torunumuz için harikaydı.

Tekrar ayrıldıklarında, geçen yıl düşük su nedeniyle riske atmak istemediğimiz Yukarı Ren’e bir gezi olmalıydı. Bunu İsviçre ulusal bayramı olan 1 Ağustos’ta yapmamız en iyi fikir olmayabilir. Sonuç olarak, zaten dar olan geçiş yolu yüz İsviçreli tarafından daha da daraltıldı ve yüz İsviçreli, yüzmeye bile yakın olan her şeyle Yukarı Ren nehrini önümüzde ve etrafımızda sürdü. Ama her zaman komikti!

Şamandıra alanımıza geri döndük ve nehrin güzel bir bölümünü gezmeyi başardık.

Eylül başında bu sezon bitmişti.

2020’de biraz daha uzun bir tur planlıyoruz, daha sonra çeşitli büyük limanlarda durarak Konstanz Gölü’nün tam bir devresini planlayacağız.

Çok eğlendik ve önümüzdeki sezonu dört gözle bekliyoruz.